In deze genderbending memoires komt cultuurcritica Maggie Nelson met frisse, krachtige en hoognodige bespiegelingen over seksualiteit, verlangen, ‘het gezin’ en over de beperkingen en mogelijkheden van zowel de liefde als de taal. In De Argonauten staat een liefdesgeschiedenis centraal: de relatie van de auteur met de kunstenaar Harry Dodge. Nelson laat ons meevoelen hoe het is om haar hart te verliezen aan Dodge, die genderfluïde is. Ze neemt ons mee op de lange weg van haar zwangerschap en toont ons de ingewikkelde en de mooie kanten van een onconventioneel gezin. Nelson houdt een pleidooi voor fundamentele individuele vrijheid en voor een erkenning van de waarde van liefde en zorg – je zou het de strijdkreet kunnen noemen van dit oorspronkelijke, scherpzinnige boek dat geen onderwerp schuwt en geen concessies doet.
