Anton Ent is het pseudoniem van Henk van der Ent, die Nederlands ging studeren om erachter te komen wat het geheim van poëzie is. Al schrijvend en docerend zette hij deze zoektocht voort. Hij publiceerde in vrijwel alle bekende literaire tijdschriften en gaf zestien bundels uit. De laatste is Binnen de wildroosters.
Opvallend in Hoe het licht valt is de verstaanbare inhoud. De gedichten beschrijven invoelbare situaties en gebeurtenissen die de lezer overrompelen. Iemand die zich ergert aan toespraken in het crematorium. Een ongelukkige man die gelukkig wordt van een opspringende kniptor. Een fietsend echtpaar dat jaloers naar springende hazen kijkt:
HAKENDE HAZEN
Voorjaar. We zagen twee springende hazen
zochten de naam van dit draaien en strekken
los van de aarde zoals wij in de lente
We voelden de vitaliteit in onze liezen
zo was het, zo is het geweest
Plotseling greep ik al fietsend haar hand
Angst was het, ook wel liefde genoemd
Onder zijn heteroniem Marieke Jonkman liet hij vier bundels verschijnen, de laatste (Amazonen) in 1996. Daarna zweeg ze. Tot zijn eigen verrassing schreef ze tien jaar later vijf gedichten. Die zijn in Hoe het licht valt opgenomen.
