Wat beweegt een Nederlandse moslim, jood, christen, hindoe of boeddhist? Een prangende vraag als je wilt snappen waarom je islamitische buurman je dochter geen hand wil geven. Of als je je afvraagt waarom je boeddhistische vriendin weer eens de stilte van een retraite opzoekt.
In de serie Jonge denkers over grote religies proberen zes jonge Nederlandse filosofen achter de drijfveren en denkbeelden van gelovigen in ons land te komen. Hiertoe voerden de zes denkers gesprekken met gelovigen. Ook bestudeerden ze de relevante literatuur vanuit deze drie filosofische vragen:
1: Welk mensbeeld spiegelen deze religies ons voor?
2: Welke moraal hangen zij aan?
3: Welke verlossing of verlichtingbieden zij aan hun aanhangers?
De zoektocht van de filosofen resulteert in zes toegankelijke essays over jodendom, christendom, islam, hindoeïsme, boeddhisme en nieuwe spiritualiteit in ons land.
Kenmerkend voor het hindoeisme is een immanent godsbeeld: we moeten het goddelijke niet in het hiernamaals zoeken, maar in het hier en nu. Ieder van ons heeft een hoger bewustzijn, dat ons binnen deze wereld toegang verschaft tot een hogere, gelukkiger levensvorm. Wat betekent die gedachte voor het mens- en godsbeeld van hindoes? En hoe kunnen we ons bevrijden uit het aardse bestaan met al zijn zorgen, pijn en verdriet? Hoe worden we God? Over deze en andere vragen sprak Vanno Jobse uitgebreid met vier jonge en oudere Hindoestanen en met een aanhanger van de Hare Krishnabeweging.
