De Bach-bloesemtherapie is ontwikkeld door Edward Bach (1886–1936). Op grond van uitgebreid onderzoek en nauwkeurig waarnemen kwam deze begaafde Engelse arts tot het inzicht dat de wezenlijke oorzaak van ziekte niet zozeer op lichamelijk niveau, maar eerder in een disharmonie in de psyche moet worden gezocht. Om de aan lichamelijke klachten ten grondslag liggende psychische problemen te lijf te gaan ontwikkelde dr. Bach een methode om de specifieke geneeskrachtige werking van 38 verschillende bloesems vast te leggen in een oplossing van water en alcohol. Bach-remedies werken dus vooral op de psyche van de mens. Ze worden dan ook veel toegepast bij psychische klachten als angst, onzekerheid, besluiteloosheid, et cetera, en ter voorkoming van lichamelijke klachten. Eén van de voordelen van Bach-remedies is dat ze geen bijwerkingen hebben.
Dr. Bach drukte het zo uit: de bloesemremedies werken samen met onze innerlijke gids en innerlijke leraar, de ziel, die steeds met en vóór ons is
