Op een regenachtige morgen meldt een vrouw van achter in de dertig zich aan het Bureau Warmoesstraat. Zij vertelt aan rechercheur De Cock dat haar man, de directeur van een im- en exportbedrijf, is verdwenen. Meer nog dan deze kwestie, maakt de vrouw indruk op de oude rechercheur en diens assistent Vledder, vanwege de erotische geur van haar parfum. Bedwelmd of niet, de rechercheurs raken al snel betrokken bij de harde realiteit van de misdaad. In een verlaten loods aan de Rigakade wordt een man aangetroffen, die gedood is met een nekschot. De uitspraak van Vledder: 'Nu zitten we weer tot onze nekharen in de ellende', wordt alras bewaarheid als de kring van verdachten zich met de dag begint uit te breiden
